el arkitektó!

Originally uploaded by Anna Sóley

Sjáið bara hvað ég var glöð í gær, langt erfitt tímabil að baki og sólin skein.

Meðganga þessa verkefnis var ótrúlega erfið, mér fannst ég alltaf vera ferðast til hliðar og afturábak, og svo einstöku sinnum eitt skref áfram. Hugmyndin og konseptið í byggingunni kom fljótt en mér gekk illa að fá það sem einfaldast og láta allt flæða vel í gegn, þ.e.a.s. vatn og fólk. Að lokum var þetta orðið einmitt eins og ég vildi og ég er svo ánægð að dómnefndin sá allt sem ég vildi að þau sæu og kynnu að meta það.

Ég fékk hrós fyrir teikningarnar, módelin, hugmyndirnar, samspilið við náttúru, planlausnir, og efnisnotkun. Þau sögðu að perspektíf myndirnar hefðu alveg selt hugmyndina. Þau voru ánægð með að ég hefði komist vel "inní bygginguna", að smáatriðunum. Einnig að ég hefði ekki verið með of mikið í gangi, bara fáar meginhugmyndir sem allt er unnið út frá. Þau sögðu að flestir þarna ættu við það vandamál að stríða að vera færast of mikið í fang, og að nota of margar hugmyndir í sama verkefnið.

Það sem var gagnrýnt var fatlaðabílastæði við inngang, að það hefði mátt vinna það betur með inngangi. Þau voru ekki á einu máli um hvoru megin við hornið inngangurinn ætti að vera, einum fannst hann hefði kannski átt að vera þar sem ég hafði hann fyrir mánuði. Ég held enn að hann sé á réttum stað, en kannski hægt að athuga það svæði aðeins meira. Hitt atriðið var hvenær hallinn á stokknum ætti að byrja, hvort það ætti að vera yfir innipottinum eða 3m lengra frá. Kannski ekki stórt atriði.

Ég ætlaði ekki að trúa því hversu vel þetta var að ganga. Ég var mjög stressuð rétt áður og var með texta með mér til hjálpar. Enda var ég m.a. að útskýra vatnskerfið og allt um heita vatnið á Íslandi, á sænsku! Svo útskýrði ég allt um bygginguna. Tvö af þeim voru svo brosmild gangvart mér að ég byrjaði að slaka á.

Í lokin spurðu þau um íslenska arkitekta, ég minntist á stúdíó granda, ekki könnuðust þau við það:) Þá minntist ég á Högnu að hún væri í uppáhaldi hjá mér, og norsarinn kannaðist við hana og hafði t.d. farið í sundlaugina hennar á Íslandi.

Já þetta var alveg ótrúlegur dagur og langþráð stund. Því miður komst Dosti ekki út af Jönu, ferlega óheppilegt, sérstaklega af því hún er aldrei veik. Manos og Sara ætluðu að koma en voru því miður akkúrat í prófi sjálf. Andreas, skólafélagi, var á kafi í módelgerð heima hjá sér og komst ekki. En Tove kom og fleiri krakkar úr mínum hópi. Úr skemmtilega bekknum sem ég var í í fyrra komu 5 stelpur og það var gaman að fá þær sem grúppíur. Svo kom Lotta sem ég var mest með þá, og var líka í þeim bekk, hún tók sér frí í vinnunni til að koma og færði mér blóm. Gaman.

Svo þegar ég kom heim var Dosti búin að gera eitt mjög sætt fyrir mig. Hann gerði 10 min. myndband um þessi 5 ár, bútar úr öllum skólaverkefnunum, magnað að sjá þetta. TAKK Dosti:)