Anna Sóley, Dosti, Dagur og Jana flytja til Stokkhólms!
Jæja loksins koma myndir frá því í sumar. Ég hef verið svo upptekin af því að vera í sumarfríi að ég hef ekkert komist í tölvuna að blogga, en ég sé að Dosti hefur reynt að halda upp heiðri okkar á meðan. Hann er annars búinn að vera í tvöfaldri vinnu í sumar og verið innilokaður eins og moldvarpa í tölvuherberginu greyið. En til að kynnast fjölskyldunni sinni aftur ætlar hann að koma með okkur til New York á morgun og vera til næsta föstudags. Við hlökkum óstjórnlega til :)
Þarna erum við með Íslendingafélaginu í ferð uppá háum kletti rétt hjá húsinu okkar. Útsýnið þarna er með ólíkindum. Þarna eru gamlar rústir og við grilluðum við þær.
Breki bróðir var hjá okkur í 2 og hálfa viku og það var alveg frábært. Hann er ekki eins hræddur við myndavélina eins og Dagur!!!
Erum oft úti í garði í leikjum, einn nýr leikur sem við erum nýbúin að uppgötva og mælum með er "Kubbur".
Þetta er dáldið sniðugt, að vera dreginn í uppblásna bátnum aftan í stærri bátnum, strákarnir skemmtu sér vel og enginn datt ofan í vatnið.
Í sumar fengum við safapressu sem mér finnst algjört undratæki. Við erum dugleg að búa til allskonar ferska safa og Dagur skreytir samviskusamlega.
Í júní voru kirsuberin þroskuð og þá hófst stutt en kröftug barátta um berin. Ef maður er ekki nógu snöggur þá ná fuglarnir þeim öllum á örfáum dögum. Þetta er felumynd: Fyrir miðju ofarlega inní trénu er eitthvað blátt (það er Dagur) , rétt fyrir neðan er eitthvað rautt (það er Breki).
Strákarnir fyrir utan Musikmuseet sem var mjög skemmtilegt og allir fengu að prófa allskonar hljóðfæri og fræðast um tónlist í leiðinni.i frá öllum heimshornum. Ég komst að því að mér fannst skemmtilegasta hljóðfærið og tónlistin frá Finnlandi.
Stundum förum við með bátinn eitthvert og finnum góðan stað til að grilla eða vera á strönd, vatnið er svo ótrúlega stórt að möguleikarnir eru óendanlegir.
Eins og sumir hafa frétt tókst Jönu loksins í sumar að yfirstíga mjög stóra sálræna hindrun og læra á klósettið! Sjaldan hefur maður séð eins stolta manneskju og að launum fékk hún þetta bollastell.
Dagur á heima úti á golfvelli. Hann myndi gista þar ef það væri í boði, en að öllu öðru leyti á hann heima þar. Fyrir um 2 vikum tók hann sænska golfprófið sem er bæði verklegt og skriflegt og leyfir honum að fara sjálfum út á völl. Við það fékk hann skráða forgjöf 36 sem hann er búinn að ná niður í 20 þegar þetta er skrifað!!!
Heima á Íslandi kynni ég mig stundum sem Einar Sveinsson eða eitthvað álíka þegar rétt nafn skiptir ekki sköpun. Þetta geri ég til að forðast að þurfa að endurtaka Ebenezer nokkru sinnum eða útskýra að ég sé ekki útlendingur eða að jú vissulega sé ég ættaður að Vestan en nei ég þekki ekki Dýrfinn Númason (eins og allir með skrýtin nöfn ættu að kannast við hvern annan :). En lang-oftast finnst mér frábært að vera sá eini í heimi sem heitir mínu fulla nafni. Full nöfn ættu bara að vera skrásett vörumerki. Ég var því hikandi um hvort ég ætti að sýna Degi fréttina um að nafnið hans væri næst algengasta nafnið um þessar mundir. Mér fannst þetta alveg ferleg frétt og því kom mér á óvart að hann hoppaði nánast hæð sína í loft upp. Þá mundi ég einmitt að þegar maður var 12 ára vildi maður vera eins og allir aðrir...
Gerast áskrifandi að
Færslur [Atom]
